Met ingang van 1 januari 2020 zal ook een abonnementstarief ingevoerd worden voor de algemene voorzieningen. In de wet is een maximaal bedrag aan eigen bijbetaling opgenomen voor de toegang tot de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) 2015. Inmiddels is de Wet abonnementstarief Wmo ook door de Eerste Kamer aangenomen.
Wetswijziging per 2020
Sinds 1 januari 2019 was het voor gemeenten via het uitvoeringsbesluit al mogelijk om een vaste eigen bijdrage van maximaal € 17,50 per 4 weken voor maatwerkvoorzieningen of pgb’s (persoonsgebonden budget) te hanteren. Door deze wetswijziging zal vanaf 2020 ook een abonnementstarief voor algemene voorzieningen gaan gelden. In de wet is geregeld dat gemeenten deze algemene voorzieningen bij (gemeentelijke) verordening kunnen aanwijzen, waarbij maximaal een eigen bijdrage € 19,- per maand mag worden geheven. Op grond van de nieuwe regels geldt deze aanwijzing in ieder geval voor de voorzieningen ter compensatie van beperkingen in de participatie of zelfredzaamheid. De regeling gaat uit van een maximum eigen bijdrage. Gemeenten hebben dus de vrijheid om hier in positieve zin voor de cliënten die aanspraak maken op deze voorzieningen van af te wijken.
Stapeling van kosten tegen gaan
De achterliggende gedachte van dit wetsvoorstel en de invoering van het vaste bedrag is de stapeling van kosten, waar veel mensen die langdurig zorg nodig hebben mee te maken hebben, tegen te gaan. Deze mensen zijn vaak vanuit verschillende domeinen aangewezen op zorg waar voor elk domein in meer of mindere mate een eigen bijbetaling geldt. Dit wetsvoorstel is een onderdeel van verschillende andere maatregelen om de stapeling van deze kosten tegen te gaan. Bijkomend voordeel is dat het abonnementstarief de uitvoeringskosten en regeldruk tegen gaat en zorgt voor meer eenvoud voor de cliënt. Het CAK is belast met het innen van de eigen bijdrage waarbij de vereenvoudiging voor een forse besparing van de uitvoeringskosten bij het CAK zorgt.
Gevolgen en risico’s
Hoewel dit allemaal positief klinkt zijn er ook kritische geluiden. Zo heeft de Raad van State zich in zijn advies kritisch uitgelaten over de mogelijke gevolgen van dit wetsvoorstel. De Raad van State (RvS) heeft er op gewezen dat een vast tarief de toegankelijkheid van de Wmo onder druk kan zetten. Ook de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) en gemeenten zien deze risico’s waarbij zij hebben aangegeven dat het verschil in eigen bijdragen tussen Wmo en Wet langdurige zorg (Wlz) groeit. Dit brengt het risico met zich dat mensen om de verkeerde reden gebruik kunnen maken van de Wmo.
In reactie hierop heeft de minister aangegeven dit effect te zullen monitoren en zo nodig tijdig in te grijpen.
Bekijk ook deze artikelen over sociaal domein:
> Borging van kwaliteit in de Wmo
> Toezicht binnen de Wmo
> Vijf vuistregels bij toezicht in het sociaal domein
> Rechtmatigheidstoezicht in het sociaal domein
> Calamiteitentoezicht binnen de Wmo
> Samenwerking binnen de Wmo: let op mededinging bij aanbesteding
> Meer duidelijkheid positie pgb-aanbieders binnen Wmo
> Zorgen over bekostiging domeinoverschrijdende zorg
> De AMvB reële kostprijs toepassen in de praktijk
Zorgseminar: Actualiteiten Wmo
Op 12 mei 2020 organiseert Eldermans|Geerts het zorgseminar: Actualiteiten Wmo. Tijdens dit seminar wordt in het bijzonder ingegaan op het toezicht en handhaving door gemeenten, de manier waarop zij omgaan met de reële kostprijs en op domeinafbakening tussen de Wmo en de andere financieringsstromen. Het zorgseminar is kosteloos.