In een land hier ver ver vandaan, staat een fabriek. En in die fabriek maken ze een geneesmiddel: valsartan. Het was een fabriek met wat minder goede omstandigheden. Bij het maken van een geneesmiddel kwamen er ook kankerverwekkende stofjes in terecht. Niet veel, maar wel net teveel om er niets aan te doen. Deze geneesmiddelen moesten daarom in Nederland uit de schappen. Gelukkig was het risico van vervuiling laag en hoefden de geneesmiddelen niet op patiëntniveau terug. Dat vonden IGJ en het CBG tenminste. Het risico was niet groot en vergelijkbaar met het regelmatig eten van te zwart geblakerd vlees.
DSW was het niet eens met deze recall op apotheekniveau en schreef apotheken aan dat zij er vanuit ging dat zij de geneesmiddelen zelf bij de patiënten terug zouden halen en vervangen. Later volgde de KNMP met een oproep aan de apotheken om deze geneesmiddelen actief bij de patiënten terug te halen. In EenVandaag is hier ook nog aandacht aan besteed. Daarna was er voor apotheken feitelijk geen keuze meer om geneesmiddelen niet om te wisselen, want na deze aandacht in de landelijke media, was oproepen van patiënten niet meer nodig. Deze kwamen zelf wel naar de apotheek.
De KNMP ging in haar standpunt verder dan IGJ en het CBG hadden geëist. Vanuit de onrust bij de patiënt niet onbegrijpelijk, maar farmaceutisch volgens IGJ en CBG niet noodzakelijk.
Nu volgt de derde akte. Zorgverzekeraar Menzis is het er namelijk niet mee eens dat apotheken geneesmiddelen omgewisseld hebben. Menzis schrijft apotheken aan met de mededeling dat zij hier niet voor zal betalen. Dat was toch niet nodig, want IGJ en CBG vonden het ook niet nodig. Menzis bericht dat zij er vanuit gaat dat apotheken de declaraties die hiermee verband houden corrigeren en dat als apotheken dat niet doen, Menzis daarop gaat controleren.
Per saldo betekent dit dat Menzis er vanuit gaat dat de apotheken die de slechte geneesmiddelen vervangen (recall op patiëntniveau) en daarvoor wel kwalitatief goede nieuwe geneesmiddelen verstrekken, dit zelf maar moeten betalen
Juridisch gezien is dit wellicht juist, maar sympathiek is het niet. Het is ook niet sympathiek om op 30 augustus te schrijven dat dit voor alle geneesmiddelen die na 1 augustus jl. omgewisseld zijn geldt. Feitelijk legt Menzis hierbij de rekening die het gevolg is van de onrust die is ontstaan vanwege vervuilde medicatie uit de fabriek ver ver van hier, volledig op het bordje van de apotheker neer. Dat juridisch bezien niet omgewisseld behoefde te worden, laat onverlet dat de apotheek niet veel anders kon gelet op de nationaal ontstane onrust.
De vraag die rijst is dan al snel: komt de vervuiling omdat de medicijnen ver ver hier vandaan zijn gemaakt? En komt dat weer vanwege de enorme druk op de prijzen van goedkope medicijnen die steeds maar goedkoper moeten als gevolg van het preferentiebeleid van verzekeraars? Dat het allemaal zo goedkoop mogelijk moet, zit in het Nederlandse DNA: “Geen cent te veel he”. Maar dan is het wel zuur dat de partij die midden in de vakantieperiode een enorme drukte aan de balie heeft moeten verwerken en ook aan grote groepen patiënten die niet de vervuilde variant van de tabletten hadden duidelijk hebben moeten maken dat er niets aan de hand is, het gelag moeten betalen.