Ongewenst ongecontracteerd: onbemind en onbegrepen

Al geruime tijd is in de media en de politiek sprake van een soort hetze tegen ongecontracteerde zorgaanbieders, met name in de wijkverpleging. Deze zorgaanbieders zouden duurder zijn, minder doelmatig en vaker betrokken bij fraude. Ongetwijfeld zullen in de groep ongecontracteerde aanbieders (net als bij gecontracteerde aanbieders) rotte appels zitten. Maar de wijze waarop thans bij herhaling een grote groep zorgaanbieders over één kam wordt geschoren, en wordt weggezet als een vorm van kwaad dat bestreden moet worden, is onterecht.

Veel aanbieders willen niet ongecontracteerd werken

Aanleiding om weer in de pen te kruipen is het recente bericht over een brief van Minister Hugo de Jonge. Volgens het bericht roept hij op in dit schrijven om het ongecontracteerde zorgaanbieders vooral zo moeilijk mogelijk te maken (denk aan cessieverboden en andere drempels) en wil hij daarnaast kijken of en hoe hij de vergoeding voor deze ongecontracteerde aanbieders verder terug kan dringen. Wat hierbij wordt vergeten, is dat een grote groep zorgaanbieders “ongewenst ongecontracteerd” is. Deze ongewenst ongecontracteerden zouden best wel een overeenkomst met de zorgverzekeraar willen sluiten. Maar zij komen op basis van de criteria die zorgverzekeraars hanteren niet in aanmerking voor een contract.

Bijvoorbeeld omdat ze te klein zijn. Of het aangeboden budget is zodanig laag dat de verzekerden die op dit moment in zorg zijn niet eens kunnen worden bediend. Dan weet je op voorhand dat je aan het eind van de rit geld moet terugbetalen. Dat kan in redelijkheid niet van een zorgaanbieder verlangd worden.

Maatregelen tegen ongewenst ongecontracteerden zijn onredelijk

Wat betreft de minimale omvang die een zorgaanbieder moet hebben om voor een contract in aanmerking te komen, is er in de zorg wel sprake van iets bijzonders. Want waarom mag een zorgaanbieder niet zelfstandig of in een klein samenwerkingsverband opereren? Het is de keuze van de zorgverzekeraar om geen contract met deze partijen te sluiten. Om welke reden moet dan de ongewenst ongecontracteerde zorgaanbieder gestraft worden met kortingen en lagere tarieven?

Ongewenst ongecontracteerd: onbemind en onbegrepen

De groep ongewenst ongecontracteerde zorgaanbieders verdient aandacht. In plaats van te werken met repressieve middelen om deze groep zorgaanbieders te weren, kan ook gekeken worden wat er voor nodig is om deze groep zorgaanbieders wel gecontracteerd te laten werken. Daarbij moet niet alleen gedaan worden alsof de zorgaanbieder geen overeenkomst wenst te sluiten, er moet ook gekeken worden naar de zorgverzekeraar die niet wil contracteren en de overige omstandigheden die er toe hebben geleid dat er geen overeenkomst tot stand is gekomen. Wij moeten toe naar een situatie waarbij de ongewenst ongecontracteerde zorgaanbieder niet langer onbemind en onbegrepen is, maar als gecontracteerde aanbieder tegen reële condities een waardevolle aanvulling geeft aan het zorgaanbod. Wij verwachten dat zal blijken dat dit ook de capaciteit aan zorgverleners ten goede zal komen. Want wie voor zichzelf werkt tegen redelijke condities die met de zorgverzekeraar zijn afgesproken, is vaak bereid meer uren te werken dan iemand die dat voor een ander moet doen. En dat is gelet op de krapte op de arbeidsmarkt juist wat wij nodig hebben.